Wybrzeże Morza Baltyckiego

Wystawa Wybrzeże Morza Bałtyckiego wywiera wrażenie wielkoformatowymi zdjęciami, na których znajdują się interesujące elementy Wybrzeża Morza Bałtyckiego.

Skamieniałości kolekcjonować, a nie szukać - tak brzmi motto dla zainteresowanych poszukiwaczy skarbów, którzy wybierają się na Gotlandię, drugą pod względem wielkości wyspę Morza Bałtyckiego. Tamtejsze warstwy syluru liczące 410 - 440 milionów lat są szczególnie bogate w skamieniałości i pochodzą z dawnej rafy koralowej. Również naukowcy Muzeum Morskiego podróżowali w ostatnich dekadach często na Gotlandię. Wynikiem tych badawczo-kolekcjonerskich wypraw jest witryna wystawy w NATUREUM: „Wybrzeże Morza Bałtyckiego - krajobrazy i rezerwaty przyrody wokół Mare Balticum“, która pokazuje typowe dla Gotlandii plaże wapienno-kamienne.

Na wystawie „Wybrzeża Morza Bałtyckiego“ znajduje się szczególny oryginał: płyta wapienna z niezwykle dużą skamieniałością wapiennego głowonoga albo „kamień z Olandii“ ze Szwecji. W kamieniołomach w Sandvig na Olandii, znaleziono wiosną 2003 prawdziwe okazy muzealne. Egzemplarz, który był przeznaczony do Muzeum NATUREUM, musiał zostać przetransportowany schodami do pomieszczenia wystawienniczego na pierwszym piętrze głównego budynku. Ciężka płyta z dość kruchego kamienia wapiennego została wzdłuż rozdzielona z ogromną ostrożnością i wyczuciem, gdyż tylko w ten sposób mogła zostać dostarczona na przeznaczone dla niej miejsce.

Zwłaszcza po silnych sztormach i powodziach swoje poszukiwania zaczynają tak zwani „poławiacze bursztynu“. Wtedy to wyławiane są gęste, rozczochrane resztki wodorostów z kipieli przy brzegu morza. Zazwyczaj w ten sposób można znaleźć nawet pełną garść bursztynu. W takich przypadkach plaże wzdłuż wybrzeży Bałtyku na Pomorzu Przednim okazują się prawdziwymi kopalniami dla małych skamieniałych skarbów. Skamieniałe żółto-brązowe grudki żywicy zostają fachowo obrobione na przepiękne ozdoby.